- Rosję najlepiej zwiedzać latem, choć zima w tym kraju również ma swoje uroki, zwłaszcza gdy odpowiednio się do niej przygotujemy.
- W części europejskiej występują długie, ostre i śnieżne zimy (w rejonie Moskwy temperatury nierzadko spadają do –20 ºC). Wpływ Morza Bałtyckiego podwyższa nieco temperaturę w okolicy Petersburga. Wiosna jest często bezchmurna i ciepła, jednak następuje wtedy odwilż i roztopy. Latem jest ciepło, w głębi lądu czasem burzowo, a na południu sucho za sprawą gorącego wiatru stepowego.
- Nad Morzem Czarnym lato jest gorące i słoneczne, a ciepła woda zachęca do kąpieli od czerwca do września. Zimą temperatura rzadko spada poniżej zera, jednak zimny wiatr znad Kaukazu może popsuć pogodę. W sierpniu możemy się również kąpać w Morzu Japońskim, gdzie temperatura wody wynosi ok. 22 ºC.
- Na Syberii występuje bardzo długa, mroźna i śnieżna zima. Lato jest krótkie, ale ciepłe. W Wierchojańsku temperatura spada zimą do –40 ºC, jednak latem termometry nierzadko wskazują 30 ºC.
Klimat Rosji ogólnie scharakteryzować można jako kontynentalny, z wyraźnie występującymi porami roku. Jedynie w niektórych regionach obserwuje się odstępstwa od tej reguły. Wiosna i jesień – pory przejściowe – są krótkie. Lato w znacznej części kraju jest gorące, a zima mroźna i śnieżna. Część europejska charakteryzuje się długimi i ostrymi zimami. Śnieg w Moskwie i okolicach spotkamy od listopada do kwietnia, a temperatura –20 ºC jest tam standardem. Dzięki suchemu powietrzu i niezbyt silnemu wiatrowi nie jest ona tak uciążliwa. Podobny klimat panuje w Murmańsku, dzięki prądom z Morza Barentsa. Petersburg jest nieco cieplejszy za sprawą bliskości Morza Bałtyckiego. Lato w okolicach Petersburga jest umiarkowane, a noce bywają chłodne. W głębi kraju dni są cieplejsze i czasem występują burze. Okolice Morza Czarnego znajdują się pod wpływem klimatu zbliżonego do śródziemnomorskiego, z umiarkowaną zimą oraz gorącym i słonecznym latem. W miesiącach zimowych w tym regionie często wieje zimny wiatr typu bora (z Kaukazu) oraz fen. Opady u podnóża Kaukazu zimą są wysokie. Na Syberii zima trwa bardzo długo i jest niezwykle surowa. W Wierchojańsku zanotowano w 1885 roku rekordowo niską temperaturę –67,8 ºC. W okolicach Irkucka zima przypada na okres od października do końca kwietnia. Lato jest krótkie, lecz ciepłe (a czasami bywa nawet upalne). W północnej części Syberii śnieżna i wietrzna zima zajmuje aż dziewięć miesięcy w roku. Podczas niezwykle krótkiego okresu ocieplenia ziemia rozmarza i staje się bardzo grząska. W lecie na Syberii możemy się spodziewać dużej ilości komarów. Na południu występują częste wiatry pyłowe. Daleki Wschód charakteryzuje się surową zimą. Na Sachalinie śnieg utrzymuje się aż do maja. Okolice Władywostoku, wybrzeże oraz Kamczatka są natomiast najbardziej wietrznym regionem kraju. W najmniej wietrznych miesiącach, czerwcu i lipcu, możemy się tam spodziewać mgieł. To sprawia, iż zima jest tam bardziej słoneczna niż lato.
7 km/h
14 km/h
